ZABYTKI Gminy Dzierżoniów - ZESPOŁY PAŁACOWO - PARKOWE

Zespół pałacowo-parkowy w Nowiźnie

58-116 Nowizna


Zespół pałacowo-parkowy Obiekt wybudowano na planie nieregularnym, a jego kubatura to niespełna 8500 m3. Jest zbudowany z cegły z niewielkimi dodatkami kamienia, posiada dwie, miejscami trzy kondygnacje i kryty jest dachami dwuspadowymi. W elewacji południowo - zachodniej jest trójkondygnacyjny ryzalit, zakończony naczółkiem. W elewacji frontowej zachowały się elementy barokowe - głównie kartusze herbowe. Na krańcach elewacji znajdują się dwie wieże ze stożkowatymi, czterospadowymi dachami. W pałacu przebywał Fryderyk Wilhelm III - król pruski, który miał tutaj swoją główną kwaterę w roku 1813. Obok pałacu jest wielki park, utworzony na początku XIX wieku.

Zespół pałacowo-parkowy w Ostroszowicach

58-262 Ostroszowice


Zespół pałacowo – parkowy z XVI w. (pałac w ruinie). Ostroszowickie ruiny to pozostałość po pałacu z XVIII w., wzniesionego na miejscu starszego, obronnego założenia. Pierwsza gruntowna przebudowa miała miejsce w XIX w., kolejna w XX w. Pod koniec II wojny światowej zabytek został w dużym stopniu zniszczony. Założenie powstało na planie zbliżonym do czworoboku, było murowane i posiadało niewielki dziedziniec. W zachodnim narożniku znajdowała się kolista wieżyczka. Pałac był dwutraktowy i posiadał trzy kondygnacje.

Zespół pałacowo-parkowy w Roztoczniku

58-217 Roztocznik


Pałac jest efektem przebudowy poprzedniego na początku XIX w., kiedy to zyskał neobarokowy styl. Układ pałacowo-parkowy zlokalizowany jest na północnej stronie wsi. W skład zespołu wchodzi: pałac, dwa stawy i rozległy park. Najlepiej zachowany fragment parku znajduje się na południowym zachodzie od pałacu, który zachował swój pierwotny układ kompozycyjny. Rośnie tu kilka interesujących okazów roślin egzotycznych i pomników przyrody, zachowały się także szpalery i aleje.

Zespół pałacowo-parkowy w Dobrocinie

58-200 Dobrocin


Zespół pałacowo-parkowy wybudowany jest na miejscu dworu z XVI wieku, obecny wygląd zawdzięcza rozbudowie w latach 1898 – 1899 przez radcę cesarskiego i dyplomatę Kunona von Portatiusa, który to 1 lipca 1897 nabył majątek Dobrocin od barona Stanisława von Seher-Toss z Wawrzeńczyc. Najstarsza część, północno-wschodnia, została rozbudowana o dwa kolejne skrzydła, tworząc trójskrzydłowe założenie na rzucie zbliżonym do podkowy z otwartym północno-zachodnim dziedzińcem. Różnicowanie kondygnacji na dwa piętra i trzecie będące w istocie poddaszem, dopełniają konstruowane addycyjnie szczyty schodkowe wieżyczki, krenelaże i prute prostokątnie oraz ostrołukowo okna. W dawnej sali balowej, odnajdujemy neostylowy kominek, na którego okapie odkuto herb rodziny von Portatius. We wnętrzu pałacu zachowały się także: neogotycka stolarka oraz klasycyzujące sztukaterie na stropach. W południowym narożniku obiektu mieści się okrągła wieża o wysokości elewacji, zakończona wysokim, stożkowatym dachem. Nad wejściem od strony fasady frontowej znajduje się balkon z kamienną balustradą. Dookoła pałacu znajduje się piękny park, a od strony południowo - wschodniej jest staw z wyspą, na której rośnie przepiękna wierzba płacząca. W pałacu dawniej mieściła się dyrekcja Kombinatu Ośrodka Hodowli Zarodowej. Po II wojnie światowej pałac został upaństwowiony i dzisiaj podlega pod Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa.

Zespół pałacowo – parkowy w Tuszynie

58-207 Tuszyn


Zespół pałacowy barokowy. Początki pałacu w Tuszynie sięgają epoki renesansu i nie jest wykluczone, że umieszczona na portalu data 1609 r. jest datą wzniesienia w tym miejscu renesansowego dworu szlacheckiego, który najprawdopodobniej obejmował dzisiejsze wschodnie skrzydło pałacu. Pałac został przebudowany na przełomie XVII i XVIII w., kiedy to zyskał barokowy styl. Pałac aktualnie został zaadaptowany na nowoczesny obiekt szkolny. Zabytkowy park położony po północnej stronie pałacu został przekształcony w XIX w. z istniejącego w tym miejscu ogrodu ozdobnego. Zachowały się w nim różne gatunki oryginalnych drzew m.in. lipa będąca pomnikiem przyrody. Park ma kształt zbliżony do prostokąta, do którego prowadzi brama wjazdowa z tablicą herbową. Północną i zachodnią granicę stanowi kamienny stary mur ok. 1,5 m wysokości.

Zespół pałacowy w Piławie Dolnej

58-241 Piława Dolna


Renesansowy dwór z XVI w. przebudowany na XVII-wieczny barokowy pałac. Obiekt jest trzytraktowym założeniem powstałym na planie prostokąta. Posiada dwie kondynacje,które były kryte dachem mansardowym z lukarnami. W środkowym, trójkondygnacjowym skrzydle pałacu mieścił się portal wejściowy. Na parterze zachowały się jeszcze pomieszczenia sklepione kolebką. Na dzień dzisiejszy pałac jest zrujnowany.

Zespół pałacowo-parkowy w Kiełczynie

58-207 Kiełczyn


Trójkondygnacyjny dwór barokowy, pochodzący z XVIII w., wzniesiony najpewniej na starszym założeniu. W XIX w. uległ gruntownej przebudowie i taki pozostał po dziś dzień. Obiekt jest murowany z cegły, nakryty dachem mansardowym. W pomieszczeniach parteru zachowały się sklepienia kolebkowe.

Zespół pałacowo-parkowy w Książnicy

58-207 Książnica


We wsi znajduje się stary dwukondygnacjowy dwór barokowy, pochodzący z XVIII w., przebudowany w XIX w. Jest to obiekt murowany, ze skromnymi elewacjami, posiadający dwa skrzydła. Kryty jest dachem mansardowym.

Pałac w Jodłowniku

58-262 Jodłownik


U stóp Gór Sowich znajduje się piękny pałac. Jest to założenie trójkondygnacjowe, kryte dachem spadowym, powstałe na planie prostokąta. Od strony północno - zachodniej umieszczono wyniosłą, cylindryczną wieżyczkę. Pałac jest otoczony wielkim parkiem z pięknym i starym drzewostanem.